YENİ BİR BAŞLANGIÇ

                Bu satırları Portekiz’in güzide şehri Coimbra’dan yazıyorum.Önceden bahsettiğim gibi erasmus programını icra ediyorum.Polonya’ya gitmeyi beklerken sürpriz bir şekilde Portekiz’deyim.İyi mi oldu kötü mü derseniz çok iyi oldu.Tam bir erasmus şehrindeyim.Hayallerimin peşindeyim.

                Yağmurlu bir Cumartesi akşamı internette okuduğum bir hikaye ile kendime geldim.Hikaye birinin eski sevgilisi ile yaşadığı bir anıydı.Aynen aktarıyorum.

bitter çikolata sevmem. bir gün kahve dünyasına gittik. kahvenin yanında bitter çikolata veriyorlar. .

-ya bebeğim. şu bitter çikolatayı hiç sevmiyorum. dedim ben.

o da tam o sırada kaşık şeklindeki bitter çikolatasını ağzına götürmek üzereydi. durdu.

+aaaa olur mu hayatım? demek ki sana bitter çikolatayı sevdiren olmamış... dedi.

mekan doluydu. ve o elindeki çikolatayı ağzına sokup, dudaklarıyla bana uzattı.

zaman orda durdu benim için. akmadı. ve hep hatırlayacağım şeyi yaptım.  kimseyi umursamadım. hayatımda yediğim en güzel şeydi o çikolata. 

Şimdi diyeceksiniz neden anlattım bu hikayeyi.Bu hikayeyi yaşayan kişi o olaydan sonra hayatında tabularını çok kolay bir şekilde yıkmış.Bu satırları okuduğum anda kötü alışkanlıklarım belirdi aklımda.Tabu ile alışkanlık çok farklı iki kavram.Bu durumda benim tabum da alışkanlıklardan asla vazgeçilemez.Adı üstüne alışkanlık.Sürekli yapılan bir eylem.  Sonra dedim ki benim bu tabuyu yıkmam lazım.Bu alışkanlıklar bana zarar verirken neden? Bıçak gibi kesmeye karar verdim.Odamın duvarına da kocaman 05 11 2016 yazdım.Bu gün benim için birşeylerin başlangıdır.Hayatımda birşeyler değişeceğini hissederek yapıyorum bunu.Kokpite giden yolu daha hızlı yürümek adına yapıyorum bunu.En önemlisi de kendim için yapıyorum bunu.Alışkanlıklarımızdan vazgeçirecek biri hayatımızda olmayabilir ama gökyüzünde uçan , Hangarda uyuyan ve fabrıkalarda doğmakta olan sevdiklerim var.

                Çok yoğun bir gece yaşıyorum. Böyle anlarda da yazma isteğim geliyor. Bu bloğa içimi döküyorum.Bu blog benim en iyi arkadaşım.Geçmişte olduğu gibi, sevincimide acımıda burada paylaşıyorum.Kimseye söyleyemediklerimi buraya yazıyorum.Bir gün o kokpite girdiğim gün en mutlu günümü buraya yazacağım.İnanıyorum istiyorum ve bunun için çabalıyorum.Bol uçuşlu günler…