10 Eylül 2015 Perşembe

SÜREÇLER VE SÜREÇSİZLİKLER ÜZERİNE


Uzun bir süre sonra gene beraberiz arkadaşlar.Baya yoğun bir hayat temposunda olduğum için siz amcaoğulları ve dayıkızlarını çok aksattım.Bide ilham lazım bana yazmak için.İlhamda hemen gelmiyor biliyorsunuz.
                Pilot olma hevesim, sevdam, hayalim katlanarak artıyor.Geçenlerde  “ İzmir’e gidenler bilir” havalimanın orada metro istasyonu var.Trene bineceğim bekliyorum.Gece saat 22.00 civarı.Benimle bekleyen  2 kişi var.Birde “bileti nerden alıyoruz acaba” diye soran çekici bir bayan arkadaş ile birlikte 4 kişiyiz.Ortam sessizlik içinde kimseden çıt çıkmıyor.Birden “Fuşşşş” diye bir ses duyuldu.Bankta oturan ben istemsiz bir şekilde birden ayaklandım.Yanılmıyorsam bir Airbus A320 ceylan gibi salına salına kalkışa geçiyor.Öyle tatlı uçuyor ki yeni gelin olmuş utangaç bir kız edasında.Ağzım açık izlediğimi 30 saniye sonra farkettim.Bir anda dış dünyaya kapanmışım.Buna benzer olay daha dün gece yaşandı.Gece saat  5 civarı “fuşş” diye bir ses duydum gene.Balkona koştum.Aşkım Airbus olduğunu farkettim ama sesini duymak tuhaf geldi.Birde öyle bir ses ki düşen uçak sesi gibi. Korktum.Heycanlandım.Gözlerim gökyüzünde parıldıyan yıldızların arasında onu arıyor.En sonunda gördüm onu.Her zaman ki gibi salınıyor yıldızların arasında.Biraz araştırma yaptım.Eşyalara aşık olma hastalığı var mı diye.Öyle bir şeyde yokmuş.Üzerimde araştırma yapmak isteyen amcaoğulları  ve dayıkızları var ise her türlü teklife açığım.Tıp dünyasında adınızı duyurabilirsiniz.  
                Söylerler insancıklar genelde anlatılmaz yaşanır. Bu sevda da öyle be abicim.Eroin gibi bağımlısı oluyorsun kurtulamıyorsun.O olmayınca ölüm gelcek gibi geliyor. Sanki pilot olamazsam ölücekmişim gibi hissediyorum bazen.O kadar yoğun yaşıyorum ve hissediyorum duyguları.Bu yoğun duygular bazı noktalarda  belki zarar veriyor bana.Büyük ihtimal de öyle.Çok fazla radikal karar veriyorum be amcaoğlu.Sonunda acı cekceğimi bilsem de veriyorum o kararları.Üzüyorum kendimi ve karşımdakileri.Hepsini o büyük gün için yaptığıma inanıyorum.Kokpite oturup o gaz kolunu ileriye ittirdiğim büyük gün için.İyi veya kötü yaptığımıda bilmiyorum.Bunu açık şekilde kimseyede anlatamıyorum.Utanıyorum.Bu blog olmasa içimde beynimde tozlu raflara kalkacak bu konu.Arada üfleyeceğim o tozun içinde kendim boğulacağım.
                Bir yandan Cem Adrian intahar şarkıları bir yandan gecenin sessizliği damardan girdik dayıkızı.Gelelim güncele artık.Bu yazımda sürecimi anlatmak istiyorum.Gerçi daha thy sürecine dahil olamadım.Thy Aday adaylığı sürecindeyim şu an. Motivasyon açısında bir plan yaptım.Şöyleki:
2015 2016 yılı hedefleri:
Okulda en az 2. 20 ortalama yapmak(2.26 şu an mevcut )
İngilizcemi canlı tutarak c1 seviyesinde kalmak
2016-2017 yılı hedefleri:
Erasmus ile yurt dışına çıkmak (polonya ,almanya ,litvanya)
Son stajımı Yurt dışında yapmak
Bölümümden mezun olup o belgeyi elde etmek
2017 2018 yılı hedefleri
Thy’nin istediği dil puanlarını elde etmek
Mutlu son: Thy’nin açacağı ilan ile sürece dahil olmak
Bizimde hayat gayemiz bu arkadaşım.Herşey gönlünüzce olsun.
Edit: 2015-2016 yılına "Work and Travel programına katılmak" maddesinide ekleyelim.Hak geçmesin